Schakel JavaScript in om de bestand uploader te gebruiken.
In de moderne stad wordt van alles digitaal gemeten. De lucht- en waterkwaliteit, geluidsniveaus, het aantal vervoersbewegingen en de hoeveelheid afval in vuilcontainers. Met aldie kennis proberen we onze steden schoner, veiliger en efficiënter te maken. Vaak gaat het begrip ‘slimme stad’ dan ook over het toepassen van dit soort computertechnologieën.
Het koppelen van sensoren en algoritmes, en het verzamelen van data zorgt voor efficiëntere ‘slimmere’ werkprocessen. Maar de slimme stad reikt verder. Inmiddels is het een verzamelnaam voor een keur aan andere digitale ontwikkelingen. Zoals online thuiswerken, buurtapps of de platformeconomie met Uber en Airbnb. En ook recentelijk de opkomst van flitsbezorgers met hun zogenoemde dark stores –distributiepunten waar bezorgers boodschappen ophalen om ze op elektrische fietsen of scooters binnen enkele minuten bij de klant af te leveren.
Het zijn ontwikkelingen die elkaar razendsnel opvolgen, niet altijd gemakkelijk grijpbaar zijn en waarvan de consequenties steden soms lijken te overvallen. In het debat over de slimme stad voeren privacyvraagstukken en economische verdienmodellen vooralsnog de boventoon. Het op grote schaal verzamelen van data biedt nieuwe inzichten en mogelijkheden, maar de data zijn niet of nauwelijks openbaar beschikbaar, slecht leesbaar, en het verzamelen en gebruiken ervan is niet transparant. Het is dan ook belangrijk met een bredere blik naar de effecten van digitalisering te kijken. Want als digitalisering alleen plaatsvindt vanuit kostenbesparing, efficiëntie en veiligheid, levert dat niet per se een stad op waarin we graag willen wonen. Er zijn immers nog veel meer publieke waarden die we van belang vinden: transparantie, autonomie, begrijpelijkheid.
Hier lees je het volledige artikel.